Terwijl ik naar de buitenwacht een jubelend beeld schetste over mijn toekomstige plannen als schrijver/fotograaf en over mijn Adventure Year, borrelden binnen in mij twijfels. Die stopte ik weg, want hoe gezegend ben je als je iets kunt gaan doen waarvan anderen alleen maar kunnen dromen? En hoe verwend is het om te twijfelen over een droomjaar, daar waar de wereld in brand staat en vele mensen in angst en onzekerheid leven?
Maar je hart laat zich niet om de tuin leiden, hoezeer het verstand ook nieuwe paden uitstippelt. En een tweede keus wordt niet ineens eerste keus omdat je een plan hebt bedacht dat voor de buitenwacht fantastisch oogt.
En zo kwam het dat Barcelona – een prachtige stad overigens! – niet zoals gepland het startpunt was van mijn Adventure Year, maar uitmondde in een citytrip met een overhaast gekocht retourticket terug naar Nederland.
Inmiddels was er kort voor vertrek naar Barcelona iets gebeurd wat duidelijk maakte dat wat het hart wilde al een poosje vervlogen bleek te zijn. Een pijnlijke constatering, maar met de dagen groeit het besef dat dit eigenlijk iets is om te omarmen. Want waar er geen eerste keuze meer is, belandt de tweede keuze vanzelf op de eerste plaats. En waar je gedwongen wordt los te laten wat niet mag zijn, kan je hart zich voluit openen voor nieuwe plannen en ideeën.
Laat de teleurstellingen van vandaag geen schaduw werpen over je dromen voor morgen
Ik laat dit besef nog een paar weken rijpen in ons boshuisje in Ermelo en dan ga ik opnieuw, maar nu zonder enige twijfel, mijn rugzak inpakken om op 7 april 2022 samen met Ruud naar Istanbul te vertrekken om, na een paar dagen samen, in mijn uppie mijn Adventure Year te vervolgen. Het idee om in het moment te leven en niet meer dan één stap vooruit te plannen blijft overeind, dus wat de volgende stap na Istanbul zal zijn is ook voor mijzelf nog een verrassing. Al moet ik eerlijk bekennen dat het me wel te gek lijkt als echte Rolling Stones fan om hen in één van de wereldsteden nogmaals te zien optreden nu ze weer on tour gaan. Dat past toch wel bij een Adventure Girl die 61 lentes telt, niet waar? Al zal het waarschijnlijk niet passen bij mijn Adventure Year budget.
Ik weet zeker dat wat gebeurd is – want in mijn optiek gebeurt niets zonder reden – mijn Adventure Year nog meer betekenis en diepgang zal geven. En dat ik mijzelf nog meer zal verrijken en daarmee hopelijk ook de mensen met wie ik mijn belevenissen mag delen met behulp van mijn pennenstreken en vastgelegde beelden.
Gebruik je verleden als een springplank, niet als een hangmat
Het duurde even en er was iets voor nodig, maar de bladzijde is nu voorgoed omgeslagen. En ik ga hem heel mooi inkleuren!
Go for it!